Düşlerin pençesine saplanıp kalmış masumlarız aslında. Alışkanlık yaşanmışlığın en kötü anısıdır. Kalbimde kalan tek şey unutmuşluğun vermiş olduğu acıdır. Kendim mi yaptım bunu kendime ? Yoksa hayat mı oynadı benimle? Büyük muammalar sınavında yaşamakmıdır? yoksa boş kağıt verip çıkmak mı değersizce! Yada dört duvar arasında gezinen gölgeler mi koruyacaklar bizi ya YUKARIDAKİ isyan etmiyorum "tövbe haşa" ama yoruyor be hayat kaygısızca...
Levent ADIGÜZEL
BU KADAR GENÇ YAŞINDA BU KADAR DUYARLI DERİN YÜREKDEN YAZILARIN İÇİN SENİ KUTLARIM BAŞARILARININ DEVAMINI DİLERİM..NEVİN ABLAN:))
YanıtlaSilBende katiLiyorum nevin abLanin yorumuna aynen Ve her zaman düsLerinin gercek oLmasi diLegi iLe....D.-S.
YanıtlaSil